This post is also available in: English (อังกฤษ) 简体中文 (จีนประยุกต์) 한국어 (เกาหลี)

ภาวะอุ้งเชิงกรานอักเสบ (PID) เป็นอาการเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และมักเป็นผลมาจากการติดเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย เช่น คลาไมเดียและหนองใน ภาวะอุ้งเชิงกรานอักเสบเกิดขึ้นเมื่อการติดเชื้อแพร่กระจายจากช่องคลอดไปยังปากมดลูก เยื่อบุมดลูก (เอนโดมีเทรียม) และ/หรือท่อนำไข่ อาการอักเสบนี้อาจจะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนบริเวณอุ้งเชิงกรานและระบบสืบพันธุ์หลายประเภท 

อุ้งเชิงกรานอักเสบสามารถรักษาได้ง่าย เมื่อได้รับการวินิจฉัยตั้งแต่เนิ่นๆ และคนส่วนใหญ่ก็สามารถฟื้นตัวได้เต็มที่ โรคอุ้งเชิงกรานอักเสบพบได้บ่อยในกลุ่มผู้ที่มีมีเพศสัมพันธ์ทางช่องคลอด แต่บ่อยครั้งจะไม่ได้รับการวินิจฉัยเนื่องจากผู้ป่วยไม่แสดงอาการ 

ลักษณะผิดสังเกตและอาการ

ระยะเวลาแสดงอาการของโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบไม่ตายตัว และคุณอาจจะไม่มีอาการใด ๆ เลยเป็นระยะเวลานาน อาการของโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบอาจจะมีตั้งแต่เล็กน้อย ปานกลางไปจนถึงรุนแรง คุณอาจจะค่อยๆ แสดงอาการหรือเกิดอาการขึ้นอย่างฉับพลัน  

หากไม่รักษาโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบก็อาจจะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ เช่น ภาวะเจริญพันธุ์ลดลง ปวดท้องเรื้อรัง การตั้งครรภ์นอกมดลูก (ตัวอ่อนเจริญเติบโตนอกมดลูก) การแท้ง การคลอดก่อนกำหนดและทารกตายในครรภ์ตอนคลอด 

การเริ่มปวดอุ้งเชิงกรานก็เป็นอาการหลักของโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบ

โรค PID อาจแสดงอาการดังต่อไปนี้:

• ปวดท้องส่วนล่างหรือเป็นตะคริว
• ปวดจากอุ้งเชิงกรานไปจนถึงต้นขา
• ปวดช่องคลอดระหว่างมีเพศสัมพันธ์
• ตกขาวมามากกว่าปกติและมีกลิ่นไม่พึงประสงค์
• รอบประจำเดือนผิดปกติ
• เลือดไหลหรือเลือดออกกะปริดกะปรอยระหว่างรอบประจำเดือน
• ปวดปัสสาวะฉับพลันและปัสสาวะบ่อย
• ปวดท้อง ขณะขับถ่าย
• รู้สึกไม่สบายบริเวณทวารหนักหรือรู้สึกแน่นท้อง
• ท้องอืด
• เป็นไข้สูง เป็นไข้ต่ำๆ คลื่นไส้และอาเจียน
• อ่อนเพลีย เหนื่อยล้าและเฉื่อยชา 

สาเหตุที่พบบ่อย

สาเหตุของโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบที่พบบ่อยที่สุดได้แก่การติดเชื้อคลาไมเดียและหนองใน ล่าสุดโรคไมโคพลาสมา เจนิทาเลียมได้รับการวิจัยว่าเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อีกโรคหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับอุ้งเชิงกรานอักเสบ โรคอุ้งเชิงกรานอักเสบ ความเสี่ยงในการอุดตันของท่อนำไข่สูงขึ้นเล็กน้อยสำหรับโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบที่เกิดจากหนองใน

การทำแท้ง การใส่ห่วงอนามัยคุมกำเนิด (IUD) หรือการคลอดบุตร มีผลเสี่ยงต่ำที่จะทำให้เป็นโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบ

การป้องกัน

เนื่องจากอุ้งเชิงกรานอักเสบเป็นภาวะแทรกซ้อนที่มาจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางประเภท ดังนั้นวิธีป้องกันที่ดีที่สุดจึงเกี่ยวข้องกับ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ คุณสามารถป้องกันอุ้งเชิงกรานอักเสบได้โดย: 

• ลดความเสี่ยงในการติดโรคทางเพศสัมพันธ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคลาไมเดียและหนองใน
• ตรวจสุขภาพทางเพศเป็นประจำเพื่อหา โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ซึ่งอาจจะก่อให้เกิดอุ้งเชิงกรานอักเสบ
• รักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่พบอย่างทันท่วงทีและครบถ้วนสมบูรณ์

แนะนำให้คุณเปลี่ยนถุงยางอนามัยทุกครั้งที่เปลี่ยนการมีเพศสัมพันธ์จากทางทวารหนักเป็นช่องคลอดหรือทางปาก

การตรวจ 

ข้อมูลเกี่ยวกับการตรวจโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบมีดังนี้ คุณสามารถดูรายชื่อคลินิกสุขภาพทางเพศที่ยินดีให้คำปรึกษาแก่คนทำงานบริการได้ที่สถานที่ตรวจของเรา

วิธีตรวจ

• การตรวจช่องคลอด (แพทย์/พยาบาลจะสอดนิ้วเข้าไปในช่องคลอดเพื่อทดสอบดูค่าความรู้สึกเจ็บและไวต่อการสัมผัสปากมดลูกและโครงสร้างภายในอื่นๆ)
• การใช้ไม้สวอบป้ายเนื้อเยื่อจากช่องคลอดและคอมดลูก
• วิธีการตรวจอื่นๆ อาจรวมถึงการตรวจเลือด การตรวจปัสสาวะและการตรวจอัลตราซาวด์ ตามที่แพทย์ของคุณแนะนำ
• บางครั้ง อาจจำเป็นต้องมีการผ่าตัดส่องกล้อง (โดยใช้กล้องส่องในช่องท้อง) ในผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงกว่าปกติ

ควรตรวจเมื่อไหร่

คุณควรพบแพทย์โดยเร็วที่สุด หากคุณมีอาการของโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบ อย่าลืมอธิบายอาการของคุณแทนที่จะขอแค่ตรวจสุขภาพทางเพศตามปกติ เนื่องจากการวินิจฉัยโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบต่างจากการวินิจฉัยโรค ติดต่อทางเพศสัมพันธ์ 

ข้อมูลอื่นๆ

• การตรวจอุ้งเชิงกรานอักเสบไม่รวมอยู่ในการตรวจสุขภาพทางเพศตามปกติ แต่มักจะตรวจเจอได้จากผลของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ
• คลินิกสุขภาพทางเพศมักจะไม่เรียกเก็บค่าตรวจโดยเรียกเก็บจากรัฐบาลแทน ถึงแม้ว่าคุณจะไม่มีสวัสดิการ Medicare ก็ตาม ดังนั้นการตรวจจึงน่าจะฟรี
• หากคุณพบแพทย์ GP คุณอาจจะเสียค่าธรรมเนียมหรือฟรีโดยแพทย์เรียกเก็บเงินจากรัฐบาลแทน 

การรักษา

โรคอุ้งเชิงกรานอักเสบรักษาได้ โดยเฉพาะหากตรวจพบตั้งแต่เนิ่นๆ ข้อมูลที่คุณต้องทราบเกี่ยวกับการรักษาโรคนี้มีดังนี้   

วิธีรักษา

• รับประทานยาปฏิชีวนะบางประเภทร่วมกัน ส่วนใหญ่แล้วเป็นเวลาสองสัปดาห์
• มีการรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้องในช่วงนี้
• ผู้ที่มีอาการของโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบรุนแรงอาจต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล

ค่าใช้จ่ายและข้อมูลอื่นๆ 

• ค่าใช้จ่ายในการรักษาขึ้นอยู่กับยาปฏิชีวนะที่แพทย์สั่งจ่ายให้คุณ
• คลินิกสุขภาพทางเพศมักจะไม่เรียกเก็บค่ารักษาโดยเรียกเก็บจากรัฐบาลแทน ถึงแม้ว่าคุณจะไม่มีสวัสดิการ Medicare ก็ตาม ดังนั้นการรักษาจึงน่าจะฟรี 
• หากคุณพบแพทย์ GP คุณอาจจะเสียค่าธรรมเนียมหรือฟรีโดยแพทย์เรียกเก็บเงินจากรัฐบาลแทน 
• ผู้ป่วยอาจกลับมาเป็นโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบได้ใหม่ หากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่เป็นเริ่มแรกยังรักษาไม่หายขาด บ่อยครั้งเป็นเพราะว่ารับประทานยาปฏิชีวนะไม่ครบหรือคู่นอนไม่ได้เข้ารับการตรวจและรักษา

อุ้งเชิงกรานอักเสบอาจจะกระทบต่องานของฉันได้อย่างไร 

ข้อควรพิจารณาในทางปฏิบัติ

• แนะนำให้คุณงดการมีเพศสัมพันธ์หนึ่งสัปดาห์ในระหว่างการรักษา และจนกว่าอาการจะหายไป 
• หากคุณไม่สามารถหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ได้ การใช้ถุงยางอนามัยจะช่วยลดโอกาสในการแพร่เชื้อที่ก่อโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบแต่ไม่มีการรับประกัน
• ยาปฏิชีวนะบางประเภทสามารถลดประสิทธิภาพของยาคุมกำเนิดชนิดรับประทาน (‘ยาคุม’) ได้ 
• หากคุณมักเป็นตกขาวเมื่อทานยาปฏิชีวนะ คุณควรทานพวกโพรไบโอติกส์ระหว่างและหลังการรักษาเพื่อป้องกันปัญหานี้