This post is also available in:
English (อังกฤษ) 
简体中文 (จีนประยุกต์) 
한국어 (เกาหลี)
โลน (crab lice หรือ ‘crabs’) คือปรสิตขนาดเล็ก แบน มีสีน้ำตาลอ่อนและเกาะติดอยู่กับขนตามร่างกาย โลนติดต่อกันได้ง่ายโดยการสัมผัสผิวหนังโดยตรงระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ นอกจากนี้โลนยังสามารถติดได้โดยการสัมผัสกับผ้าเช็ดตัว ชุดชั้นใน และเครื่องนอนที่ผู้ที่มีโลนใช้อีกด้วย โลนสามารถทำให้ผิวเกิดจุดแดงขนาดเล็ก เป็นแผล และคัน
โลนแตกต่างจากเหาที่อาศัยอยู่ตามเส้นผมบนศีรษะ โลนจะอาศัยอยู่ที่ขนบริเวณหัวหน่าว แต่ยังอาจอยู่ที่รักแร้ คิ้ว ขนตา หนวด และลำตัวอีกด้วย โลนต่างจากหิด คือจะไม่ฝังตัวภายใต้ผิวหนัง การติดโลนไม่ก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงใด ๆ แต่อาจทำให้เกิดอาการระคายเคืองที่ผิวหนังคุณสามารถรักษาโลนได้เองที่บ้านด้วยผลิตภัณฑ์ที่ซื้อจากเภสัชกรในร้านขายยา
ลักษณะผิดสังเกตและอาการ
ปกติไข่โลนจะใช้เวลา 7 วัน ในการฟักเป็นตัวออกมา และโลนตัวเต็มวัยจะมีชีวิตเป็นเวลาประมาณ 30 วัน ซึ่งอาจใช้เวลามากถึง 1 เดือนกว่าที่อาการจะปรากฏ เนื่องจากร่างกายจะเริ่มมีอาการคันซึ่งเกิดจากการแพ้น้ำลายของโลนเมื่อกัดผิวหนัง บางคนไม่มีอาการและอาจไม่ทราบว่าตนเองมีตัวโลนอยู่
Content warning: click to show images of symptoms
ขนตามร่างกาย
โลนอาจไม่มีอาการใด ๆ หากมีลักษณะผิดสังเกตหรืออาการ อาการเหล่านี้อาจได้แก่:
- คัน
- มีแมลงสีน้ำตาลตัวเล็ก แบน บนผิวหนังหรือขนบริเวณหัวหน่าว
- มีไข่ (ไข่เหา) ซึ่งเป็นสีขาวติดอยู่ที่โคนของขนบริเวณหัวหน่าวให้เห็น
- มีจุดสีน้ำเงินขนาดเล็กโดยรอบอวัยวะเพศของคุณ
- มีจุดเลือดหรือเศษผงเล็ก ๆ ติดบริเวณกางเกงชั้นใน
- อาจพบตัวโลนที่ใต้รักแร้ ขนบนใบหน้าและหน้าอก และแม้แต่บนคิ้วและขนตาอีกด้วย
การติดต่อ
โดยส่วนใหญ่โลนมักแพร่กระจายผ่านการมีเพศสัมพันธ์ แต่ก็สามารถแพร่กระจายผ่านเครื่องนอน เสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว หรือโดยการสัมผัสร่างกายแบบใกล้ชิด
การป้องกัน
เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ติดโลน จึงควรหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์หรือการใช้เครื่องนอนหรือเสื้อผ้าร่วมกับผู้ใดก็ตามที่มีโลนหรือมีอาการที่บ่งบอกว่าอาจมีโลน โลนมีขนาดเล็กมากและอาจมองไม่เห็นในระหว่างที่ตรวจสุขภาพลูกค้า ดังนั้นการจัดให้มีไฟที่ส่องสว่างอย่างเหมาะสมสำหรับการตรวจสุขภาพจึงเป็นเรื่องสำคัญ
ถุงยางอนามัย ถุงมือ และแผ่นยางอนามัยช่วยป้องกันโลนได้เพียงเล็กน้อย เนื่องจากตัวโลนอาจอยู่บนส่วนต่าง ๆ ของร่างกายซึ่งอุปกรณ์ป้องกันเหล่านี้ไม่ได้คลุมอยู่
การตรวจ
ข้อมูลเกี่ยวกับการตรวจหาโลน มีดังนี้ คุณสามารถดูรายชื่อคลินิกสุขภาพทางเพศที่ยินดีให้คำปรึกษากับคนทำงานบริการได้ที่สถานที่ตรวจของเรา
วิธีตรวจ
- การตรวจด้วยสายตาเพื่อหาตัวโลน ไข่ หรือเปลือกไข่โลน
- แพทย์อาจตรวจโดยใช้เทปกาวแปะเพื่อให้ตัวโลนติดขึ้นมา
ควรตรวจเมื่อใด
- หากคุณสังเกตเห็นอาการใดก็ตามของโลน
- หากคุณเคยสัมผัสใกล้ชิดกับบุคคลที่มีโลน
ข้อมูลอื่นๆ
- คุณอาจจะต้องจ่ายค่าพบแพทย์หรือฟรีโดยแพทย์เรียกเก็บเงินจากรัฐบาลแทน
- โดยปกติแล้ว คุณสามารถรับบริการของคลินิกสุขภาพทางเพศได้ฟรี แม้ว่าคุณจะไม่มีสวัสดิการ Medicare ก็ตาม
การรักษา
โลนสามารถรักษาให้หายได้ ข้อมูลที่คุณต้องทราบเกี่ยวกับการรักษาโลนมีดังนี้
วิธีรักษา
- ผลิตภัณฑ์ที่ซื้อได้จากเภสัชกรโดยไม่ต้องใช้ใบสั่งแพทย์ที่มีเพอร์เมทริน (permethrin) เป็นส่วนประกอบ เช่น Quellada และ Lyclear อ่านคำแนะนำผลิตภัณฑ์อย่างละเอียดก่อนใช้
- ซักเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว และเครื่องนอนทั้งหมดในน้ำร้อนในระหว่างที่รักษาเพื่อป้องกันการติดโลนซ้ำ
- รักษาคู่นอนด้วยหากคุณเป็นโลน
- มียาที่ซื้อได้เองจากเภสัชกรที่ช่วยบรรเทาการคัน เช่น ยาแก้แพ้ (antihistamines) คุณควรปรึกษาเภสัชกรก่อนใช้ยา
ค่าใช้จ่ายและข้อมูลอื่นๆ
- คุณอาจแพร่กระจายโลนได้ก่อนที่อาการจะปรากฏ หรือทั้ง ๆ ที่คุณไม่มีอาการ
- ห้ามใช้ยาฆ่าแมลงสำหรับใช้ภายในบ้าน เพราะสารเคมีเหล่านี้ใช้ไม่ได้ผล และอาจทำลายผิวหนังคุณได้
- คุณจำเป็นต้องทำการรักษาซ้ำอีกใน 7 วันเพื่อฆ่าโลนที่เพิ่งฟักเป็นตัว
- คุณไม่สามารถกำจัดโลนได้โดยการล้างหรือการโกนขน เนื่องจากโลนสามารถวางไข่บนขนที่มีความยาวขนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น คุณไม่จำเป็นต้องโกนขนบริเวณหัวหน่าวเพื่อรักษาหรือป้องกันโลน
- โลนจะไม่หายไปเอง
- อาการคันมักจะทำให้มีการเกาบ่อย ๆ และนำไปสู่การติดเชื้อแบคทีเรียบนผิวหนังได้ สิ่งสำคัญคือต้องทำการรักษาโลนเพื่อหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อนนี้
โลนอาจจะกระทบต่องานของฉันได้อย่างไร
ข้อควรพิจารณาในทางปฏิบัติ
- เราแนะนำให้คุณงดการมีเพศสัมพันธ์จนกว่าคุณจะรักษาหาย
- หากคุณไม่สามารถหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์/การไปทำงาน การกำจัดขนบริเวณหัวหน่าวอาจลดความเสี่ยงในการแพร่โลนได้ แต่ไม่อาจรับประกันได้ เนื่องจากโลนใช้ขนที่มีความยาวเพียงเล็กน้อยเท่านั้นก็วางไข่ได้
- โลนสามารถติดกันได้ระหว่างคุณกับลูกค้าด้วยการสัมผัสกันแบบใกล้ชิด ใช้อุปกรณ์ป้องกันหรือเสนอให้บริการแบบอื่น หากคุณสังเกตเห็นอาการที่ตัวคุณเองหรือลูกค้าและกังวลว่าจะเกิดการติดต่อกัน
- คุณควรแจ้งบุคคลที่ทำงานขึ้นคู่กับคุณด้วยหากคุณพบว่าคุณมีโลน
