This post is also available in: English (อังกฤษ) 简体中文 (จีนประยุกต์) 한국어 (เกาหลี)
ไมโคพลาสมา เจนิทาเลียม (MG) เป็นโรคติดต่อทางเพสสัมพันธ์ที่รักษาได้ ซึ่งเกิดจากเชื้อแบคทีเรียที่บริเวณปากมดลูก ท่อปัสสาวะและลำไส้ตรง คุณอาจติดเชื้อ หากคุณมีเพศสัมพันธ์แบบสอดใส่โดยไม่ป้องกันกับผู้ที่เป็นโรคและมีเชื้อในร่างกายโรคนี้มักจะไม่แสดงอาการ แต่สามารถก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพได้หลายประการ เช่น ภาวะอุ้งเชิงกรานอักเสบ เยื่อบุโพรงมดลูกขึ้นผิดที่และภาวะแทรกซ้อนของการตั้งครรภ์ที่ร้ายแรง
ลักษณะผิดสังเกตและอาการ
ไมโคพลาสมา เจนิทาเลียม (MG) มักจะไม่แสดงอาการ หากมีอาการโดยปกติแล้ว จะปรากฏหลังจากที่ได้รับเชื้อภายใน 2-60 วัน
ช่องคลอด/ปากช่องคลอด
โรคเอ็มเจ็นอาจจะไม่แสดงอาการใด ๆ เลยก็ได้ หากมีลักษณะผิดสังเกตหรืออาการ อาจมีดังนี้:
- มีเลือดออกระหว่างที่ไม่มีประจำเดือน
- มีเลือดออกหลังจากมีเพศสัมพันธ์
- ปวดอุ้งเชิงกราน
- ปวดหรือเจ็บขณะมีเพศสัมพันธ์
- มีสารคัดหลั่งสีเหลือง/เขียว
องคชาต
โรคเอ็มเจ็นอาจจะไม่แสดงอาการใด ๆ เลยก็ได้ หากมีลักษณะผิดสังเกตหรืออาการ อาจมีดังนี้:
- อาการระคายเคือง แสบร้อนหรือปวดแสบขณะปัสสาวะ
- มีของเหลวผิดปกติไหลออกมา
- อาการระคายเคืองบริเวณท่อปัสสาวะ
ทวารหนัก/ลำไส้ตรง
โรคเอ็มเจ็นอาจจะไม่แสดงอาการใด ๆ เลยก็ได้ หากมีลักษณะผิดสังเกตหรืออาการ อาจมีดังนี้:
- อาการอักเสบในลำไส้ตรงและทวารหนัก
การแพร่เชื้อ
การติดเชื้อไมโคพลาสมา เจนิทาเลียมนั้นส่วนใหญ่เกิดขึ้น เมื่ออวัยวะเพศสัมผัสกันและ/หรือเมื่ออวัยวะเพศสัมผัสกับทวารหนัก เอ็มเจ็นติดต่อได้จาก:
- การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักหรือช่องคลอดโดยไม่ป้องกัน
- การมีเพศสัมพันธ์ทางปากโดยไม่ป้องกัน (แต่การติดเชื้อทางปากพบได้ไม่บ่อย)
ถึงแม้ผู้ที่เป็นโรคเอ็มเจ็นจะไม่มีอาการก็สามารถแพร่เชื้อให้แก่ผู้อื่นได้
การป้องกัน
- สวมถุงยางอนามัย ระหว่างมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนัก/ช่องคลอด
- สวมถุงยางอนามัย ระหว่างที่มีเพศสัมพันธ์ทางปาก
- จับที่ขอบถุงยางอนามัยในขณะที่ดึงออกเพื่อที่น้ำอสุจิจะได้ไม่เล็ดลอดออกมา
แนะนำให้คุณเปลี่ยนถุงยางอนามัยทุกครั้งที่เปลี่ยนการมีเพศสัมพันธ์จากทางทวารหนักเป็นช่องคลอดหรือทางปาก
การตรวจ
ข้อมูลเกี่ยวกับการตรวจโรคเอ็มเจ็นมีดังนี้ คุณสามารถดูรายชื่อคลินิกสุขภาพทางเพศที่เป็นมิตรกับคนทำงานบริการได้ที่สถานที่ตรวจของเรา
วิธีตรวจ
- หากคุณมีช่องคลอด โดยปกติจะตรวจโดยการใช้ไม้สวอบป้ายเอาเนื้อเยื่อในช่องคลอดหรือคอมดลูก ซึ่งให้ผลลัพธ์ที่แม่นยำกว่าการตรวจปัสสาวะ แต่สามารถใช้การตรวจปัสสาวะได้ หากเป็นเพียงทางเลือกเดียวที่ได้รับการเห็นชอบ
- หากคุณมีองคชาต โดยปกติจะเป็นการเก็บตัวอย่างปัสสาวะไปตรวจ
- หากทวารหนักคุณติดเชื้อ การตรวจจะเป็นการใช้ไม้สวอบป้ายเอาเนื้อเยื่อในทวารหนัก
ควรตรวจเมื่อไหร่
- เมื่อคุณมีอาการ แต่ทว่าผลตรวจแบคทีเรียสายพันธุ์คลาไมเดีย หนองในและเริมเป็นลบ
- ในการตรวจโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ตามปกติจะไม่มีการตรวจดังนั้น คุณอาจต้องขอให้แพทย์หรือพยาบาลตรวจเพิ่มเติม
- แนะนำให้ผู้ที่มีผลตรวจ HIV เป็นบวกและมีอาการ เข้ารับการตรวจหาการติดเชื้อเอ็มเจ็น
- ไม่แนะนำให้ผู้ที่ไม่แสดงอาการเข้ารับการตรวจ เว้นแต่จะทราบว่าได้มีกิจกรรมทางเพศกับผู้ที่มีเชื้อเอ็มเจ็นในร่างกาย
ข้อมูลอื่นๆ
- คลินิกสุขภาพทางเพศมักจะไม่เรียกเก็บค่าตรวจรักษาแต่เรียกเก็บจากรัฐบาลแทน ถึงแม้ว่าคุณจะไม่มีสวัสดิการ Medicare ก็ตาม ดังนั้น ในกรณีส่วนใหญ่ การตรวจหาการติดเชื้อเอ็มเจ็นก็น่าจะฟรี
- หากคุณพบแพทย์ GP คุณก็อาจจะเสียค่าธรรมเนียมหรือฟรีโดยแพทย์เรียกเก็บเงินจากรัฐบาลแทน
การรักษา
โรคไมโคพลาสมา เจนิทาเลียมสามารถรักษาได้ด้วยยาปฏิชีวนะ ข้อมูลที่คุณต้องทราบเกี่ยวกับการรักษาโรคนี้มีดังนี้
วิธีรักษา
- โดยปกติจะรักษาโรคไมโคพลาสมา เจนิทาเลียม โดยใช้ยาปฏิชีวนะสองชนิด หลังจากรับประทานชนิดแรกตามกำหนดแล้วก็รับประทานชนิดที่สอง โดยปกติ ผู้ป่วยจะได้รับยาเม็ดมารับประทาน 8-14 วัน และจะต้องรับประทานยาปฏิชีวนะทั้งสองชนิด จึงระรักษาโรคเอ็มเจ็นให้หายได้
- บางครั้ง เชื้อโรคไมโคพลาสมา เจนิทาเลียมก็ดื้อยาปฏิชีวนะบางประเภท ดังนั้น คุณอาจจะต้องทานยาปฏิชีวนะประเภทอื่นหรือนานกว่าปกติ
- หากคุณมีอาการหรือได้มีกิจกรรมทางเพศกับผู้ป่วยโรคไมโคพลาสมา เจนิทาเลียม คุณอาจจะได้รับการรักษาก่อนที่จะทราบผลตรวจ แต่การรอผลตรวจก่อนมักจะเป็นการดีที่สุด
ค่าใช้จ่ายและข้อมูลอื่นๆ
- ค่าใช้จ่ายในการรักษาขึ้นอยู่กับยาปฏิชีวนะที่แพทย์สั่งจ่ายให้คุณ
- คลินิกสุขภาพทางเพศมักจะไม่เรียกเก็บค่ารักษาแต่เรียกเก็บจากรัฐบาลแทน ถึงแม้ว่าคุณจะไม่มีสวัสดิการ Medicare ก็ตาม ดังนั้น ในกรณีส่วนใหญ่ การรักษาก็น่าจะฟรี
- หากคุณพบแพทย์ GP คุณอาจจะเสียค่าธรรมเนียมหรือฟรีโดยแพทย์เรียกเก็บเงินจากรัฐบาลแทน
- โรคไมโคพลาสมา เจนิทาเลียม สามารถรักษาได้ด้วยวิธีรักษาที่มีประสิทธิภาพ แต่ร่างกายคุณไม่ได้สร้างภูมิคุ้มกัน คุณจึงสามารถติดเชื้อไมโคพลาสมา เจนิทาเลียมซ้ำได้อีก
เนื่องจากคุณอาจจะติดเชื้อแบบไม่แสดงอาการมาหลายเดือนแล้ว คุณอาจจะต้องหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมาจนกว่าจะครบ 7 วันหลังจากที่ พวกเขาเข้ารับการตรวจและรักษาแล้ว
การติดเชื้อเอ็มเจ็นอาจจะกระทบต่องานของฉันได้อย่างไร
ข้อควรพิจารณาในทางปฏิบัติ
นัยสำคัญต่อการทำงาน
- หลังการรักษา ให้หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้อื่นเป็นเวลา 7 วันและหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน จนกว่าผลตรวจของคุณเป็นลบ (แสดงให้เห็นว่าคุณได้รักษาจนหายดีแล้ว)
- หากคุณไม่สามารถหยุดงานได้ การสวมถุงยางอนามัยอย่างสม่ำเสมอก็สามารถป้องกันการติดเชื้อเอ็มเจ็นในขณะที่รับประทานยารักษาอยู่ได้
- ยาปฏิชีวนะบางประเภทสามารถลดประสิทธิภาพของยาคุมกำเนิดชนิดรับประทาน (‘ยาคุม’) ได้
- เมื่อทานยาปฏิชีวนะแล้วคุณมักจะป่วยเป็นโรคเชื้อราในช่องคลอดคุณอาจควรทานพวกโพรไบโอติกส์ระหว่างและหลังการรักษาเพื่อป้องกันโรคเชื้อรานี้
- คุณควรแจ้งคู่นอนเพศเดียวกันที่คุณหลับนอนด้วยเมื่อไม่นานมานี้ หากคุณมีผลตรวจการติดเชื้อเอ็มเจ็นเป็นบวก